تگ nofollow یکی از ویژگی های مهمی است که در دنیای سئو و بهینه سازی موتورهای جستجو کاربردهای خاصی دارد. این تگ به وبمسترها و سئوکاران کمک می کند تا لینک های خروجی سایت خود را به گونه ای مدیریت کنند که ضمن جلوگیری از انتقال اعتبار (PageRank)، از ایجاد لینک های ناخواسته یا مضر نیز جلوگیری شود. nofollow اولین بار در سال ۲۰۰۵ معرفی شد و هدف اصلی آن، مقابله با اسپم در بخش نظرات وبلاگ ها بود. در آن زمان، برخی از افراد با استفاده از روش های اسپم، سعی در افزایش PageRank سایت های خود داشتند. اما با معرفی nofollow، گوگل و دیگر موتورهای جستجو توانستند این لینک ها را بی اثر کنند.
امروزه، تگ nofollow بیشتر از اینکه به عنوان یک دستورالعمل قطعی برای موتورهای جستجو عمل کند، به عنوان یک «پیشنهاد» در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر، شما با استفاده از nofollow به گوگل نشان می دهید که نمی خواهید از لینک مربوطه پشتیبانی کنید، اما گوگل ممکن است این درخواست را نادیده بگیرد. در ادامه، به بررسی دقیق مواردی که باید از nofollow استفاده کرد و مواردی که نیازی به استفاده از آن نیست، می پردازیم.
nofollow چیست؟
nofollow یک نوع «ویژگی rel» است که رابطه بین صفحه ای که لینک در آن قرار دارد و صفحه ای که لینک به آن اشاره دارد را مشخص می کند. این ویژگی می تواند به صورت دستی به لینک ها اضافه شود تا به موتورهای جستجو اعلام کند که نباید به لینک مورد نظر اعتباری بدهند.
مثال یک لینک با nofollow:
من از <a href=”https://www.example.com/product” rel=”nofollow”>این محصول</a> استفاده می کنم.
گوگل پیشنهاد می کند که از nofollow در مواردی استفاده کنید که نمی خواهید ارتباطی بین سایت شما و صفحه لینک شده ایجاد شود، یا نمی خواهید گوگل این لینک را کراول کند. با این حال، اضافه کردن nofollow به لینک به این معنی نیست که گوگل اصلاً صفحه لینک شده را پیدا نمی کند. گوگل می تواند این صفحه ها را کشف و حتی ایندکس کند، اما از آنجا که لینک nofollow، PageRank را پاس نمی کند، تاثیری در رتبه بندی آن صفحه نخواهد داشت.
تغییر نقش nofollow به عنوان پیشنهاد
در مارس ۲۰۲۰، گوگل اعلام کرد که تگ nofollow دیگر به عنوان یک دستور قطعی در نظر گرفته نمی شود و بیشتر به عنوان یک «پیشنهاد» عمل می کند. این تغییر به این معنی است که شما با استفاده از nofollow به گوگل نشان می دهید که قصد ندارید لینک، PageRank را پاس کند، اما گوگل ممکن است این ترجیح را نادیده بگیرد و تصمیم خود را بر اساس سایر عوامل بگیرد.
گوگل همچنین دو ویژگی rel جدید دیگر را معرفی کرد:
- rel=”sponsored”: برای شناسایی لینک های پرداختی یا تبلیغاتی.
- rel=”ugc”: برای شناسایی محتوای تولید شده توسط کاربران (مثل نظرات و پست های انجمن ها).
این دو ویژگی می توانند در کنار nofollow استفاده شوند و به گوگل نشان دهند که لینک مربوطه به چه منظوری ایجاد شده است.
چه زمانی از rel=”sponsored” استفاده کنیم؟
این ویژگی برای لینک هایی به کار می رود که به واسطه تبلیغات، همکاری ها یا به صورت پرداختی ایجاد شده اند. در واقع، اگر شما بابت قرار دادن لینکی پول یا هر نوع خدمات دیگری دریافت کرده اید، باید از تگ sponsored استفاده کنید.
مثال هایی از موارد استفاده تگ sponsored:
- تبلیغات و بنرها
- پست ها و مقالات اسپانسری
- لینک های همکاری (Affiliate Links)
- لینک هایی که در ازای پول، خدمات یا کالا ایجاد شده اند
مثال:
من برای نوشتن درباره <a href=”https://www.example.com/product” rel=”sponsored nofollow”>این محصول</a> پول دریافت کرده ام.
چه زمانی از rel=”ugc” استفاده کنیم؟
این ویژگی برای لینک هایی به کار می رود که توسط کاربران ایجاد شده اند. هدف این ویژگی این است که به گوگل نشان دهد لینک های مربوطه از محتوای تولید شده توسط کاربران نشات گرفته اند و ممکن است از سوی مدیر سایت تأیید نشده باشند.
موارد استفاده تگ ugc شامل:
- لینک ها در بخش نظرات وبلاگ
- لینک ها در پست های انجمن ها
- لینک ها در پروفایل ها یا بیوگرافی کاربران
- لینک ها در نظرات یا توصیه های کاربران
مثال:
من از <a href=“https://www.example.com/product” rel=“ugc nofollow”>این محصول</a> استفاده کرده ام. (نظر یا پست انجمن)
چه زمانی از rel=”nofollow” استفاده کنیم؟
در گذشته، nofollow به عنوان یک ویژگی کلی برای لینک هایی استفاده می شد که نمی خواستید PageRank آنها منتقل شود. اما اکنون بهتر است زمانی از nofollow استفاده کنید که دو ویژگی sponsored و ugc مرتبط نباشند و شما نمی خواهید لینک مورد نظر تاثیری در رتبه بندی داشته باشد.
مثال هایی از موارد استفاده nofollow:
- لینک های تبلیغاتی که پولی برای آنها پرداخت نشده است
- لینک هایی به منابع ناشناخته یا غیرمعتبر
- لینک هایی به سایت های خارجی که نمی خواهید با آنها ارتباط برقرار کنید
چه زمانی نباید از nofollow استفاده کنیم؟
اگر به منبعی لینک می دهید چون به آن اعتماد دارید و به عنوان یک منبع معتبر از آن یاد می کنید، نیازی به استفاده از nofollow نیست. همچنین اگر لینکی را بدون دریافت پول یا خدمات اضافه کرده اید و قصد ندارید با استفاده از آن PageRank را دستکاری کنید، نباید از nofollow استفاده کنید.
برخی وبمسترها به دلیل نگرانی از جریمه شدن، تمامی لینک های خروجی خود را nofollow می کنند. این کار توصیه نمی شود، مگر اینکه سایت شما به منظور فروش لینک ها یا تبلیغات بی کیفیت ساخته شده باشد.
تگ “dofollow” چیست؟
تگ dofollow به صورت مستقل وجود ندارد؛ اگر لینکی nofollow نباشد، به صورت پیش فرض فالو می شود. این بدان معناست که گوگل لینک را دنبال می کند و PageRank را پاس می دهد.
ارزش لینک های nofollow چیست؟
لینک های nofollow ممکن است به شما کمک نکنند که رتبه بندی خود را افزایش دهید، اما می توانند در ایجاد ترافیک موثر باشند. به عنوان مثال، اگر نیویورک تایمز یک لینک nofollow به شما بدهد، این لینک ممکن است باعث افزایش بازدید سایت شما شود.
همچنین لینک های nofollow به عنوان بخشی از پروفایل طبیعی لینک های سایت محسوب می شوند و یک سایت بدون هیچ لینک nofollow غیرطبیعی به نظر می رسد.
چطور تعداد لینک های nofollow سایت خود را مشاهده کنیم؟
ابزارهای سئو مختلفی وجود دارند که به شما کمک می کنند تعداد لینک های فالو و nofollow سایت خود را بررسی کنید، مانند Ahrefs، Majestic، و Semrush.
چگونه متوجه شویم لینکی nofollow است؟
برای بررسی کد لینک کافیست نگاهی به کد HTML لینک بیندازید و به دنبال ویژگی nofollow در کد بگردید.
پس در نهایت کی nofollow کنیم و کی نکنیم؟
follow:
- اگر به منبعی لینک می دهید و به آن اعتماد دارید.
- پست مهمان: در صورتی که به صورت گسترده ای پست نمی کنید.
- لینک به پروفایل های شبکه های اجتماعی.
nofollow:
- اگر لینک را فروخته اید.
- اگر کسی برای انتشار محتوای خود به شما پول داده است.
- اگر نگران جریمه شدن لینک هستید.
نتیجه گیری
تگ nofollow، ugc، و sponsored ابزارهایی هستند که به وبمسترها کمک می کنند تا لینک های سایت خود را بهینه و ایمن کنند. در نهایت، اگرچه این تگ ها از دیدگاه گوگل به عنوان پیشنهاد در نظر گرفته می شوند، بهتر است در استفاده از آن ها دقت کنید تا پروفایل لینک های سایت شما به صورت طبیعی و بهینه باقی بماند.
