بررسی Little Nightmares 3: اضافه شدن حالت Co-Op و افزایش ترس در بازی

بازی Little Nightmares 3 که قرار است در سال 2025 منتشر شود، یکی از مورد انتظارترین عناوین ژانر ترسناک است. این بازی در دنیای تاریک و وحشتناک The Maw جریان دارد و برای اولین بار از حالت Co-Op دو نفره پشتیبانی می کند. بسیاری از طرفداران ترسناک انتظار دارند که حضور یک هم تیمی ترس بازی را کمتر کند، اما پس از تجربه یک دمو 30 دقیقه ای، به نظر می رسد که در Little Nightmares 3، این انتظار برعکس عمل می کند.

در دنیای The Maw، ترس همچنان بر بازی چیره است و این بار وجود یک هم تیمی ممکن است به جای کاهش ترس، آن را بیشتر کند. بازی در این نسخه شما را به مکان های جدیدی از این دنیای ترسناک می برد، از جمله یک کارخانه شیرینی که در آن، شیرینی ها به نظر می رسند که کمتر شبیه به آب نبات های خوشمزه باشند و بیشتر به ژله های ناشناخته و ترسناک شباهت داشته باشند. در این دمو، من و هم تیمی ام که دو شخصیت جدید بازی یعنی Alone و Low را کنترل می کردیم، در این کارخانه تاریک و مخوف به حل معماها و پیشبرد داستان پرداختیم.

هر کدام از این دو شخصیت قابلیت های منحصر به فردی دارند. یکی از آن ها یک آچار بزرگ دارد که برای حل پازل هایی که نیاز به ضربه زدن دارند مفید است، مانند فشار دادن دکمه ای که بسیار بزرگتر از شخصیت کوچک بازی است. دیگری کمان و تیر دارد که برای حل معماهایی که دسترسی به آن ها سخت است، مانند سوئیچی که بالای یک حوضچه برقی قرار دارد، استفاده می شود. طراحی این بازی بر اساس همکاری و نیاز دو شخصیت به یکدیگر برای بقا است: «به هم تکیه کن… یا بمیر.»

این مکانیک همکاری می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا همه از تجربه مأموریت های محافظتی در بازی های تک نفره که در آن شخصیت هوش مصنوعی شما را ناامید می کند، خاطره خوشی ندارند. اما در Little Nightmares 3، همین عدم اعتماد به هم تیمی ممکن است به افزایش ترس بازی کمک کند، زیرا شما نه تنها با موجودات ترسناک بازی روبرو می شوید، بلکه باید اطمینان حاصل کنید که هم تیمی شما هم کار خود را به درستی انجام می دهد.

در گذشته، معماهای سری Little Nightmares به دو نوع تقسیم می شدند. نوع اول، پازل هایی بودند که شما زمان کافی برای حل آن ها داشتید و در صورت شکست، جریمه زیادی متوجه شما نمی شد. مثلاً ممکن بود پس از سقوط از ارتفاع یا لمس حوضچه برقی کشته شوید، اما حداقل دشمنان ترسناک در نزدیکی شما نبودند. در Little Nightmares 3، این معماها به بحث و همکاری بین بازیکنان برای پیدا کردن راه حل تبدیل می شود و همکاری بین دو بازیکن افزایش می یابد.

اما نوع دوم معماها، آن هایی هستند که شکست در آن ها به معنی جلب توجه دشمن و در نهایت مرگ است. این لحظات بسیار پرتنش هستند، زیرا شکست به معنای خورده شدن یا از بین رفتن شخصیت هاست. حالا در حالت Co-Op، شما نه تنها باید از دشمنان بگریزید، بلکه باید مطمئن شوید که هم تیمی تان نیز به درستی عمل می کند.

یکی از بخش های دلهره آور بازی، زمانی است که از همان ابتدا در یک صفحه جدید وارد شده و توسط یک موجود ترسناک تعقیب می شوید. در اینجا، باید به صورت غریزی راه فرار را پیدا کنید و استفاده کنید. یک اشتباه کوچک می تواند باعث شکست شما شود. در بازی های قبلی، این لحظات مکرر از تکرار شدن مانند یک کابوس دائمی احساس می شدند. اما حالا، با اضافه شدن حالت Co-Op، ممکن است یک بازیکن موفق به فرار شود در حالی که دیگری ناکام بماند و هر دو مجبور به شروع مجدد آن لحظه ترسناک شوند.

این نوع وابستگی به دیگران در لحظات استرس زا ممکن است برای برخی از بازیکنان بسیار دلهره آورتر از بازی به تنهایی باشد. از دست دادن کنترل بر سرنوشت خود و وابستگی به کسی دیگر، می تواند برای بسیاری ترسناک تر از تنها بودن در همان شرایط باشد. Little Nightmares 3 با این تعاملات بین فردی بازی می کند و معماهایی را طراحی کرده که به همکاری نیاز دارند، در حالی که دنیای بازی کاملاً عجیب و غیرعادی است.

با این حال، شخصیت های بازی طوری طراحی شده اند که سریعاً احساس همدردی را در بازیکن ایجاد می کنند. آن ها تنها موجودات خوش نیت در دنیای The Maw هستند، بنابراین حتی اگر هم تیمی شما شما را به جهنم برگرداند، احتمالاً همچنان احساس خواهید کرد که باید به او کمک کنید و او را از دست موجودات ترسناک نجات دهید.

پس از تجربه دو نسخه قبلی Little Nightmares، این نسخه جدید نیز به نظر می رسد که ادامه ای شایسته و دلهره آور برای این سری باشد. با وجود اینکه توسعه بازی از Tarsier Studios سوئد به Supermassive Games انگلستان منتقل شده، نگرانی هایم در مورد تغییر در کیفیت بازی برطرف شده است. بی صبرانه منتظرم تا سال آینده با هم تیمی ام، که همسرم و به شدت ترسو است، به این بازی وارد شوم و ببینیم آیا می توانیم از چنگال مرگ فرار کنیم یا نه!