تیم ما در جیمکس از طرفداران سبک ریسینگ است. البته تنها دلیل این مساله، علاقه به ماشین ها نیست. می توان گفت که گاها داستان هایی که در ماشین ها رخ می دهند جذاب ترین بخش سفر هستند و حسی انسانی را درون ما بیدار میکنند. حتی این مساله که زمان زیادی در سفر در کنار شخصی باشید که از وجود آن لذت نمیبرید نیز میتواند آبستن اتفاقات و احساسات جالبی باشد. رانندگی در جاده ای بی پایان – این تجربه ایست که بازی Heading out به شما هدیه می دهد.
ما این بازی را به صورت اتفاقی پیدا کردیم و فکر نمیکردیم که پس از تجربه ی بازی بسیار خوب Hades 2 بتواند ما را اینگونه غافلگیر کند. می توان گفت که این بازی ترکیبی بسیار عالی از ژانرهایی است که به طور معمول نمیتوانند در کنار هم قرار بگیرند. Heading Out به مانند یه رمان تصویری است که جاده ها را بستری برای داستان سرایی خود انتخاب کرده است.
با این حال، زیبایی های این بازی در این چند جمله خلاصه نمی شود. قبل از شروع بازی و سوار شدن به ماشین، قسمت شخصیت سازی بازی کمک بسیاری میکند که کارکتر مورد علاقه خود را بسازید. برای مثال خلق شخصیت در بازی های Bethesda به خودی خود مثل یک مرحله ای از بازی است. اما در “Heading Out”، خلق شخصیت فرار از واقعیت را کنار می گذارد و به جای آن شما را به بررسی عمیق درون خود دعوت می کند.
می توانید دروغ بگویید یا پاسخ های جایگزینی ارائه دهید که باعث ایجاد حساسیت در شما نشود. اما تجربه شما در “Heading Out” تا حد زیادی تحت تأثیر این انتخاب ها خواهد بود. “Heading Out” از همان ابتدا ما را به مسیری پر از آسیب پذیری و آشکار شدن سوق داد.
وقتی شروع می کنید، احساس می کنید ترس از پشت سر شما نزدیک می شود. در پایان سفرهایتان، به آسمانی پر از ابرهای سرخ رنگ نگاه خواهید کرد. این گرداب همان پوچی است که مستقیماً به شما نگاه می کند.
خوداندیشی هدف اصلی این بازی است – نه گیم پلی مسابقه ای، مکانیک های روگ لایک یا داستان گویی رمان تصویری.
وقتی در یک سفر شکست می خورید، با یک شخصیت شبح مانند مواجه می شوید که سختی مرگ را به تصویر می کشد. شما را به آغوش خود می کشد و به شما می گوید که بارها و بارها خواهید مرد. مرگ دور شما می رقصد و گرچه او ممکن است شبیه به یک عروسک خیمه شب بازی باشد، اما شما در واقع عروسک او هستید.
در طول بازی، انتخاب های سختی در چشم انداز آمریکا پیش روی شما قرار می گیرد که اغلب با پیامدهای وخیمی همراه هستند. چه انتخاب کنید که از میان میزوری عبور کنید یا مسیر دیگری از طریق کنتاکی بروید، همیشه شانس ها علیه شماست.
یکی از بهترین ویژگی هایی که به “Heading Out” جان می بخشد، نمایش های رادیویی مفهومی هستند که به انتخاب های شما واکنش نشان می دهند. شما صدای آمریکایی های محافظه کار پرصدا را خواهید شنید که نظرات خود را درباره ازدواج بیان می کنند. اگر از ورود سیاست به بازی ها می ترسید، بهتر است از “Heading Out” دوری کنید. این بازی اشاره به پوچی ایالات متحده آمریکا دارد و همین امر باعث شده این بازی به اثری خاص تبدیل شود.
رادیو اغلب به دنبال رویداد های بزرگ که در سفر شما پیش خواهد آمد تغییر خواهد کرد.
شخصیت شما که به عنوان جکالوپ بین ایالتی شناخته می شود، به سرعت به یک افسانه معروف تبدیل می شود و هر انتخابی که می کنید به افسانه ی خود شما تبدیل خواهد شد. در صدای هر مجری، تنش ها و تلخی های دهه های ۸۰ و ۹۰ وجود دارد که یا آن ها را دوست خواهید داشت یا متنفر خواهید شد، اما در نهایت مشخص می شود که پیامدهای کارهای شما غیرقابل اجتناب است.
مطمئناً، این بازی نیز درباره فرار کردن است. اما در هیچ نقطه ای به شما گفته نمی شود که متوقف شوید. همچنین هیچ معیار اخلاقی خسته کننده ای از سمت بازی به شما تحمیل نمی شود. در عوض، به شما امکان می دهد کاملاً فرار کنید. شما را به یک اودیسه پرهیجان با درام آمریکایی فراوان می کشاند و به اندازه سفرهای جاده ای دهه بیستم میلادی افسار گسیخته است.