با گسترش استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای تولید محتوا به منظور بهینه سازی موتورهای جستجو (SEO)، مرز بین الهام گرفتن و سرقت ادبی روز به روز مبهم تر می شود. بسیاری از افراد این سؤال را مطرح می کنند: آیا استفاده از هوش مصنوعی برای تولید محتوا نوعی سرقت ادبی است؟ یا صرفاً گام بعدی در تکامل همکاری خلاقانه است؟
نحوه تولید محتوا توسط هوش مصنوعی
برای بررسی این موضوع، ابتدا باید بدانیم که هوش مصنوعی چگونه محتوا تولید می کند. هوش مصنوعی با استفاده از Machine Learning یا Neuro-Linguistic Programming و Natural language generation متن ها را ایجاد می کند.
Machine Learning
یادگیری ماشین بخشی از هوش مصنوعی است که شامل آموزش مدل ها برای تشخیص الگوها و اتخاذ تصمیمات مبتنی بر داده ها می شود. این فرآیند پایه ای است که پردازش زبان طبیعی و تولید زبان طبیعی را ممکن می سازد. مراحل این فرآیند به شکل زیر است:
- مجموعه های بزرگی از داده ها شامل متن های کتاب ها، مقالات، وب سایت ها و غیره جمع آوری می شوند.
- مدل های یادگیری ماشین بر روی این مجموعه های داده آموزش می بینند.
- مدل ها در هنگام تجزیه و تحلیل داده ها، الگوهای زبانی، مفهوم، دستور زبان و ساختار را می آموزند.
این مدل ها می توانند بدون نیاز به برنامه ریزی صریح برای وظایف خاص، به مرور زمان بهبود یابند.
Neuro-Linguistic Programming
پردازش زبان طبیعی به فهم و پردازش زبان انسانی می پردازد. برخی از فعالیت های NLP شامل موارد زیر است:
- تجزیه متن به واحدهای کوچکتر مانند کلمات یا عبارات.
- تحلیل ساختار دستوری جملات.
- شناسایی و دسته بندی موجودیت ها مانند نام ها، تاریخ ها و مکان ها در متن.
- تعیین لحن احساسی متن.
Natural language generation
تولید زبان طبیعی به معنای تولید متن با استفاده از الگوها و ساختارهای یادگرفته شده در مرحله آموزش یادگیری ماشین است. مراحل NLG شامل موارد زیر است:
- تصمیم گیری درباره اطلاعاتی که باید در متن تولیدی گنجانده شود.
- سازماندهی محتوا به صورت یک توالی منطقی.
- ترکیب اطلاعات به جملات منسجم.
- تبدیل محتوای ساختار یافته به جملات گرامری صحیح.
به طور خلاصه، مدل های یادگیری ماشین با استفاده از داده های پیشین، داده ها را تحلیل کرده و بر اساس آن ها متن جدیدی تولید می کنند.
سرقت ادبی چیست؟
سرقت ادبی به طور سنتی به عنوان استفاده از کار، ایده ها یا بیان های شخص دیگری بدون ذکر منبع و ارائه آن ها به عنوان اثر خود تعریف می شود. این مسئله می تواند شامل کپی کردن متن به طور دقیق، پارافریز کردن بیش از حد بدون ذکر منبع یا حتی استفاده از ایده ها و نظریه های دیگران بدون نسبت دادن صحیح باشد.
اصالت نقش مهمی در ارزیابی سرقت ادبی دارد. کار اصلی به معنای محتوایی است که از طریق تفکر، تحلیل و ترکیب اطلاعات توسط خود فرد ایجاد شده است. از نظر فنی، هنگامی که از ابزار هوش مصنوعی برای ایجاد محتوا استفاده می کنید، به تحلیل هوش مصنوعی از داده ها متکی هستید،داده هایی که از کار اصلی دیگران تغذیه شده اند.
این به نظر می رسد که نوعی سرقت ادبی باشد، اما موضوع به این سادگی نیست.
ملاحظات اخلاقی در استفاده از هوش مصنوعی
همان طور که استفاده از هوش مصنوعی در زمینه های خلاقانه گسترش می یابد، مهم است که به جنبه های اخلاقی این موضوع توجه کنیم. این ملاحظات شامل درک صحیح از نحوه تولید محتوا توسط هوش مصنوعی، مرز بین الهام و سرقت ادبی و مسئولیت هایی که در استفاده از این فناوری داریم می شود.
آیا محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی ایده های دیگران را کپی می کند؟
محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی بر اساس مجموعه داده های بزرگی آموزش می بیند. به عبارتی دیگر، این داده ها شامل ایده های دیگران هستند. به طور نظری، وقتی هوش مصنوعی متنی را تولید می کند، این متن به صورت پویا ایجاد می شود و کپی مستقیمی از هیچ متنی در داده های آموزشی نیست.
به همین دلیل، می توان گفت که متن تولید شده توسط هوش مصنوعی از آنجا که در هر بار ایجاد یک متن جدید است، به نوعی اصیل به شمار می آید. اما این موضوع بدون نقص نیست. در برخی موارد، محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی به طرز ناخوشایندی می تواند به کپی ایده ها و جملات نزدیک شود و حسی از سرقت ادبی ایجاد کند.
علاوه بر این، ابزارهای هوش مصنوعی می توانند بر اساس سبک نوشتاری خاص یا شباهت های افراد آموزش داده شوند و تلاش کنند تا نحوه ای که دیگران کلمات و ایده ها را کنار هم می گذارند را کپی کنند. بنابراین، آیا هوش مصنوعی ایده ها را می دزدد؟ بر اساس برخی نظرات، پاسخ مثبت است.
به عنوان مثال، نویسنده ای به نام جودی کوک اظهار داشت که ChatGPT از “چندین جمله دقیق” از مقاله ای که او آنلاین منتشر کرده بود استفاده کرده است، زمانی که او از این ابزار خواسته بود تا درباره کارآفرینی برای کودکان بنویسد. این واقعیت که چندین دادخواست علیه OpenAI برای نقض حق چاپ وجود دارد، نشان می دهد که این نویسنده تنها نیست.
به عنوان مثال، گروهی از روزنامه ها و نویسندگان از جمله کسانی هستند که علیه OpenAI به دلیل استفاده از کارهایشان برای آموزش مدل های هوش مصنوعی شکایت کرده اند. تا کنون، حداقل در یک مورد، OpenAI توانسته است به نفع خود حکم بگیرد.
مشکلات دیگری نیز برای هوش مصنوعی به وجود آمده است. به عنوان مثال، شرکت Sony می خواهد شرکت ها از موسیقی و اشعار سونی برای آموزش سیستم های هوش مصنوعی استفاده نکنند. یا برای مثال اسکارلت جوهانسون، بازیگر معروف، به استفاده از شباهت صدای خود توسط هوش مصنوعی اعتراض کرده است.
همه این موارد نشان می دهد که همه در تلاشند تا استفاده اخلاقی از هوش مصنوعی و مسئله سرقت ادبی را درک کنند.
آیا خالقان محتوا همیشه از ایده های دیگران الهام نمی گیرند؟
خالقان محتوا همواره از کار دیگران الهام گرفته اند. حتی محبوب ترین نویسندگان جهان نیز تأثیرات ادبی دارند. در حوزه آنلاین، معمول است که خالقان محتوا برای نوشتن درباره یک موضوع، ابتدا از نتایج جستجو استفاده کنند.
اما بین الهام گرفتن و سرقت ادبی تفاوت وجود دارد. خالقان محتوا ماهر اطلاعات را از منابع مختلف تحقیق و تحلیل کرده و تحلیل خود را اضافه می کنند و به منابع اشاره می کنند. حتی زمانی که بر ایده های دیگران بنا می کنند، انتظار می رود که بینش ها یا دیدگاه های جدیدی ارائه شود. این چیزی است که محتوای اصیل و تفکر برانگیز را ایجاد می کند.
مشکل محتوا
یکی از مشکلات اصلی محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی که بدون تخصص منتشر می شود، محتوای غیر اصیل است. آیا محتوای غیر اصیل سرقت ادبی است؟ شاید. اگر شما فقط از یک ابزار هوش مصنوعی استفاده می کنید که ایده های دیگران را از وب جمع آوری کرده و بدون اضافه کردن افکار، تحلیل و سبک نوشتاری خود (که به عنوان سرقت ادبی پچ ورک یا موزاییکی شناخته می شود) آن ها را به هم می دوزد، این هم می تواند نوعی سرقت ادبی باشد.
در هر صورت، این محتوا به طور کلی بی روح است؛ محتوای غیر مفیدی که چیزی جدید به گفتگو اضافه نمی کند. گوگل سال ها با محتوای غیر اصیل مبارزه کرده است و با ظهور هوش مصنوعی این مشکل ممکن است بدتر شود.
به عنوان مثال، اگر ناشران وب سایت ها بیش از حد به محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی برای سایت های خود متکی باشند و آن محتوا در نتایج جستجو رتبه بگیرد یا به عبارتی سئو قوی داشته باشد، برخی از ابزارهای هوش مصنوعی فقط ایده های تولید شده توسط هوش مصنوعی را بازتولید می کنند، زیرا آن ها برای جستجوی داده ها در یک موضوع از وب استفاده می کنند.
آیا استفاده از محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی سرقت ادبی محسوب می شود؟
پاسخ دقیق به این سوال هنوز به دست نیامده است. با این حال، بسیاری از سازمان ها و نهادها در تلاشند تا دستورالعمل هایی برای استفاده از محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی تنظیم کنند.
اگر قرار باشد خودمان استفاده از هوش مصنوعی را مدیریت کنیم، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم، تکیه بر تحلیل اخلاقی خود از وضعیت است.
بخش بزرگی از این موضوع به نحوه استفاده ما از خروجی هوش مصنوعی مربوط می شود. زمانی که تنها به محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی تکیه کنیم یعنی بدون هیچگونه دخالت و ویرایش انسان ، در واقع خلاقیت را محدود می کنیم و ممکن است اطلاعات نادرستی را منتشر کنیم.
چگونه از هوش مصنوعی استفاده کنیم که دچار سرقت ادبی نشویم؟
هوش مصنوعی یک ابزار است، نه یک راه حل کامل و همچنین این ابزار یک دستیار شگفت انگیز برای بهترین خلق محتوا است، نه جایگزین او.
در اینجا چند راهکار برای جلوگیری از سرقت ادبی هنگام استفاده از محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی آمده است:
- اطمینان از اصالت متن به این معنا که کپی مستقیم از هیچ منبعی نباشد. می توانید از ابزارهای مختلف بررسی سرقت ادبی استفاده کنید، هرچند که دقت آن ها بستگی به ابزار دارد.
- اطمینان از اینکه تحلیل و ویرایش های اضافی روی متن تولید شده توسط هوش مصنوعی انجام شده تا آن را به اثر خود تبدیل کنید و تخصص خود را در آن بگنجانید.
- افشای استفاده از متن تولید شده توسط هوش مصنوعی در صورتی که ویرایش های گسترده ای روی آن انجام نداده اید و نسبت دادن ابزارهای هوش مصنوعی مورد استفاده در فرآیند تولید محتوا (همانطور که هر منبعی را که در تحقیق استفاده کرده اید، ذکر می کنید).
در حالی که هوش مصنوعی می تواند ابزار قدرتمندی در تولید محتوا باشد، جایگزینی برای نوآوری انسانی و تفکر انتقادی نیست. جوهره اصالت در فرآیندی نهفته است که در آن بینش و خلاقیت انسانی به داده ها جان می بخشد.
همان طور که از هوش مصنوعی استفاده می کنیم، باید نسبت به این کار را احساس مسئولیت کنیم و اطمینان حاصل کنیم که تولیدات ما از لحاظ اخلاقی صحیح و واقعاً نوآورانه هستند.
